Παθήσεις του ήπατος
Θεραπεία της Ηπατίτιδας C με Οζονοθεραπεία
Επισκόπηση
Η ασθενής Κ.Α., 42 ετών, εισήχθη στις 03/01/2009 με παράπονα για έντονο πόνο στην επιγαστρική και δεξιά υποχόνδρια περιοχή της κοιλιακής χώρας. Παραπονιόταν για μετεωρισμό, πονοκεφάλους, κόπωση, γενική αδυναμία, σκούρα ούρα, ανοιχτόχρωμα κόπρανα, απώλεια όρεξης και γενικευμένο δερματικό εξάνθημα.
Σύντομο Ιστορικό
Τον Ιανουάριο του 2004, η ασθενής διαγνώστηκε με ιογενή λοίμωξη ηπατίτιδας C, επιβεβαιωμένη από αιματολογικές και ανοσολογικές αναλύσεις με θετικό τίτλο anti-HCV. Οι αρχικές βιοχημικές αναλύσεις έδειξαν SGPT-150 (φυσιολογικό < 42), SGOT-183 (φυσιολογικό < 37) και χολερυθρίνη-23,1 (φυσιολογικό < 1,1).
Κατά την φυσική εξέταση, η ασθενής παρουσίασε ίκτερο με γενικευμένη κνίδωση. Η αρτηριακή της πίεση ήταν 190/100 mm Hg και το στόμα της είχε χαρακτηριστική οσμή χολής. Κατά την ψηλάφηση της δεξιάς κοιλιάς, παρατηρήθηκε έντονος πόνος που αυξανόταν κατά την εκπνοή, αν και η κρούση του ήπατος ήταν φυσιολογική.
Θεραπεία
Διάλυμα Ringer: 500 ml.
Οζονοθεραπεία: υψηλή δόση, μία φορά την ημέρα ενδοφλέβια (σε 500 ml φυσιολογικού ορού) για 15 ημέρες.
Αυτή η θεραπεία συνεχίστηκε με εναλλαγή οζονοθεραπείας, δηλαδή 20 συνεδρίες σε διάστημα 40 ημερών.
Αποτελέσματα (Ανάλυση Χολερυθρίνης)
Ανάλυση 1: 09/01/2009 – Χολερυθρίνη 22,1
Αποφασίστηκε να πραγματοποιηθεί τριπλή θεραπεία με υψηλές δόσεις καθημερινά. Μέχρι τη δεύτερη ημέρα της θεραπείας, η ασθενής αισθάνθηκε ανακούφιση: ο έντονος κίτρινος χρωματισμός του δέρματος άρχισε να φωτίζει και οι πόνοι στο δεξιό υποχόνδριο μειώθηκαν. Οι επόμενες εξετάσεις έδειξαν σημαντική βελτίωση των ηπατικών λειτουργιών:
Ανάλυση 2: 14/01/2009 – Χολερυθρίνη 9,3
Μετά από επανεξέταση, η συχνότητα της θεραπείας μειώθηκε σε μία φορά ημερησίως. Μέχρι το τέλος της δεύτερης εβδομάδας, ο ίκτερος και η αδυναμία μειώθηκαν σημαντικά. Οι επόμενες εξετάσεις επιβεβαίωσαν τη σταθερή ανάρρωση της ασθενούς:
Ανάλυση 3: 23/01/2009 – Χολερυθρίνη 4,08
Άλλη μία εβδομάδα θεραπείας είδε την ασθενή να χαμογελάει, να ανακτά την όρεξη και το χρώμα του δέρματος και του σκληρού χιτώνα να επανέρχεται στο φυσιολογικό. Η δόση του όζοντος μειώθηκε και η θεραπεία συνεχίστηκε. Στο τέλος της εβδομάδας, οι περαιτέρω εξετάσεις επιβεβαίωσαν την εξαιρετική πρόοδο της ασθενούς: σταθερός παλμός (74), βελτιωμένη διατροφή, χωρίς μετεωρισμό, και η ικανότητα να περπατά μέχρι ένα χιλιόμετρο ημερησίως χωρίς κόπωση. Η θεραπεία συνεχίστηκε για άλλη μία εβδομάδα για να ομαλοποιηθεί η χολερυθρίνη, σώζοντας αποτελεσματικά την ασθενή και αποκαθιστώντας την πλήρη ποιότητα ζωής της.
Ανάλυση 4: 13/02/2009 – Χολερυθρίνη 0,95 (φυσιολογικό εύρος)
Μεταθεραπεία και Αποτελέσματα
Ο πόνος εξαφανίστηκε πλήρως εντός 10 ημερών από την έναρξη της θεραπείας.
Το χρώμα του δέρματος και του σκληρού χιτώνα επανήλθε στο φυσιολογικό μέχρι την 20ή ημέρα της θεραπείας.
Κανένας από τους γνωστούς μεθόδους θεραπείας για τέτοιες τερματικές καταστάσεις δεν μπορεί να αντιμετωπίσει αυτό το θανατηφόρο πρόβλημα τόσο γρήγορα και αποτελεσματικά.
Τοξική Ηπατική Βλάβη από Ένεση Ηρωίνης
Επισκόπηση
Ο ασθενής Σ.Ζ. επισκέφθηκε το ινστιτούτο μας με παράπονα για οξύ πόνο στη δεξιά πλευρική περιοχή της κοιλιακής χώρας, έντονη αδυναμία, ίκτερο του δέρματος και του σκληρού χιτώνα, και σκούρα καφέ (τσάι) ούρα. Ο ασθενής ήταν χρόνιος χρήστης ηρωίνης και διαγνώστηκε με τοξική ηπατίτιδα.
Θεραπεία
Ο ασθενής υποβλήθηκε σε 20 συνεδρίες υψηλής δόσης όζοντος ενδοφλεβίως (σε 500 ml φυσιολογικού ορού). Βιοχημικές εξετάσεις πραγματοποιήθηκαν κάθε 5 ημέρες, δείχνοντας σχεδόν αμετάβλητα αποτελέσματα αρχικά, αλλά ο ασθενής αισθανόταν καλύτερα. Η πλήρης ανάρρωση επιτεύχθηκε σε 20 ημέρες.
Αποτελέσματα
Ανάλυση 1: 26/01/2010 – πριν από τη θεραπεία
Analysis 2: 01/02/2010 – Session 5
Analysis 3: 11/02/2010 – Session 10
Analysis 4: 22/02/2010 – Session 15
Συμπέρασμα: Καμία γνωστή θεραπευτική μέθοδος παγκοσμίως δεν θα μπορούσε να βοηθήσει αυτόν τον ασθενή τόσο αποτελεσματικά όσο η ενδοφλέβια οζονοθεραπεία.
Αλκοολική Κίρρωση Ήπατος και Ασκίτης
Επισκόπηση
Ο ασθενής Β.Π., 54 ετών, εισήχθη στο ινστιτούτο μας με διάγνωση αλκοολικής ηπατίτιδας. Είχε επίσης παράπονα για πυρετό και απώλεια βάρους.
Θεραπεία
Ο ασθενής υποβλήθηκε σε 10 συνεδρίες υψηλής δόσης όζοντος ενδοφλεβίως. Οι τακτικές βιοχημικές εξετάσεις έδειξαν άμεσα αποτελέσματα, και ο ασθενής άρχισε να αισθάνεται καλύτερα. Μέσα σε μία εβδομάδα, τα αποτελέσματα του επανήλθαν στα φυσιολογικά δεδομένα και η κατάσταση του βελτιώθηκε σημαντικά.
Αποτέλεσμα (Ανάλυση Χολερυθρίνης)
Ανάλυση 1: 18/04/2007 – Χολερυθρίνη 7,4
Ανάλυση 2: 25/04/2007 – Χολερυθρίνη 1,2 (φυσιολογικό εύρος 0,2 – 1,2)
Вывод : ни один из известных мне методов лечения ни дал бы таких быстрых результатов лечения как внутривенная озонотерапия.
Случай №4
Химическое поражение печени ( тежелая форма ) – отравление солями тяжелых металлов . Гепатит в следствии химического поражения печени — краска для кораблей . Им грозила пересадка печени ..
Σοβαρή Χημική Ηπατική Βλάβη από Δηλητηρίαση με Βαρέα Μέταλλα
Στις 23 Απριλίου 2012, δύο ασθενείς, 34 και 36 ετών, εργαζόμενοι σε ναυπηγείο ως βαφείς, εισήχθησαν στην κλινική μας. Παραπονιούνταν για πόνο στο δεξιό υποχόνδριο, έντονη αδυναμία, συχνούς εμέτους, διάρροιες και μετεωρισμό.
Κατά την εξέταση, τα όρια του ήπατος ήταν διευρυμένα κατά 6–8 εκ., με πόνο στην ψηλάφηση στο δεξιό υποχόνδριο. Πρόκειται για τυπική δηλητηρίαση από βαρέα μέταλλα από το χρώμα των πλοίων.
Θεραπεία
Αμέσως άρχισε η θεραπεία με τρεις υψηλές δόσεις όζοντος ημερησίως για δέκα ημέρες, σε συνδυασμό με επείγοντα μέτρα (πλύση στομάχου, εξισορρόπηση ζωτικών δεικτών – πίεση, παλμό, οξυγόνωση αίματος, κ.λπ.). Ο στόχος ήταν η ταχεία διάλυση και αποβολή των τοξικών ουσιών από το σώμα.
Τα επίπεδα οξυγόνου στο αίμα διατηρήθηκαν στο μέγιστο για να διασφαλιστεί η αργή οξείδωση των υπολειπόμενων τοξινών στους ιστούς. Επιπλέον, το οξυγόνο προάγει τον πολλαπλασιασμό των κυττάρων στις πληγείσες περιοχές.
Στο ινστιτούτο μας, έχουμε αντιμετωπίσει πολλές περιπτώσεις δηλητηριάσεων από οικιακά και άλλης προέλευσης δηλητηριάσεις . Πολλοί ασθενείς δεν παρουσίαζαν οξέα συμπτώματα (εμετό, κοιλιακό πόνο, απώλεια συνείδησης, αλλαγές στο χρώμα του δέρματος, κ.λπ.), έχοντας μόνο ήπιο πόνο στο ήπαρ, κατάθλιψη, απώλεια μνήμης και νευρικές διαταραχές. Η θεραπεία τέτοιων ασθενών είναι μακροχρόνια, απαιτώντας αποβολή των τοξινών και πολλαπλασιασμό των ιστών, διαρκώντας από μήνες έως χρόνια.
Αποτελέσματα
Μετά από δέκα ημέρες η υπερηχογραφία έδειξε ότι τα όρια του ήπατος μειώθηκαν και πλησίαζαν το φυσιολογικό.
Η θεραπεία συνεχίστηκε με καθημερινή ενδοφλέβια οζονοθεραπεία, καθώς και υδροκολονθεραπεία.
Εντός τριών ημερών, οι ασθενείς επέστρεψαν στο σπίτι τους χωρίς να χρειαστεί χειρουργική επέμβασημεταμόσχευσης του ήπατος.
Συμπέρασμα: Μόνο η ενδοφλέβια θεραπεία με όζον μπορεί να εξασφαλίσει υψηλές δόσεις για την αντιμετώπιση τοξικών ενώσεων.